Zo sta je in een wasberenkooi afscheid te nemen van je kleine grut en zo zit je in een huis in Banff, te genieten van je laatste vrije dagen voordat het harde werken weer begint. En alles wat daar tussenin gebeurd is, zal ik nu even uit de doeken doen.

Mijn laatste verhaal eindigt ergens in de Rocky Mountains in een trein. Nou, ik kwam 's middags in Jasper aan en vond het jammer dat ik uit moest stappen. Ik had met gemak nog een paar uur in die trein kunnen doorbrengen, achteroverhangend in m'n stoel, laptop op schoot en buiten een verbluffend landschap om te aanschouwen. Maar nee, ik moest de kou in met m'n zware koffer.

Aangezien de shuttle service naar het hostel pas dik 2 uur later vertrok, ben ik met al m'n bagage Jasper maar ingewandeld op zoek naar een supermarkt. Die bleek gemakkelijk te vinden, aangezien het hele dorp ongeveer uit één straat bestaat. Dus dan valt het extra op als je in die straat als een debiel heen en weer loopt, slependmet een gigantische paarse koffer met witte stippen én een laptoptas én een rugzak én 2 plastic zakken met boodschappen. Ik was dan ook erg opgelucht dat ik het laatste half uur rustig en warm in de stationshal kon wachten tot ik opgehaald werd.

Het hostel zelf lag een paar kilometer buiten het dorp en zag eruit als de ideale plek voor schoolreisjes. Een gigantische slaapzaal met 13 stapelbedden, waarvan er -thankgod- maar een paar van bezet waren. De algemene ruimte was wel heel gezellig, met een grote open haard en talloze spelletjes en puzzels om je mee te vermaken. Dat was ook wel nodig, want het internet werkte zo slecht dat het 'verboden' was om te skypen, youtube filmpjes te kijken of foto's te uploaden. Maar je mocht al blij zijn als je uberhaupt een internetpagina kon openen.

Op mijn eerste ochtend kwam ik Holly tegen, een meisje uit Ontario, Canada, die een paar dagen in town was omdat ze naar het optreden ging van een band die ze kende. Zij had een auto, en dat is iets heel waardevols op een plek als dit, waar ze van openbaar vervoer nog nooit gehoord hebben en taxi's onbetaalbaar zijn als je er langer dan 10 minuten in moet zitten. We zijn die dag samen op pad gegaan en hebben Athabasca Falls gezien en Maligne Canyon bezocht. Dat zegt jullie natuurlijk niks, maar laat ik het hierop houden: het was heel mooi. Alles was bedekt met sneeuw, de waterval was al begonnen te bevriezen, dus overal ijspegels en ijsmuren te zien. Het was een fantastische dag, koud, maar goed te doen en gezellig om samen met iemand anders de boel te verkennen. 's Avonds in het hostel ben ik een Australisch stel gaan helpen met het in elkaar zetten van een legpuzzel waarvan ze het voorbeeldplaatje niet hadden. Dat was een uitdaging! In 4,5 uur hadden we het eindelijk voor elkaar en was ie af. Er misten wel een stuk of 30 stukjes.

Dinsdag zijn Holly en ik er weer op uit gegaan en na een goeie hike om het Beauvert meer zijn we naar haar hotel gegaan (ze had de tweede nacht een hotel geboekt, omdat ze dan in het dorp wilde zitten). Daar hebben we de hele middag onder het genot van een gin tonic in de hot tub (jacuzzi) op het dak gezeten. Echt waanzinnig, want het is buiten -6 (ik heb gecheckt op de thermometer) en jij zit het warm te hebben met je rooie kop in een bad met bubbelend water. Maar ik kan het iedereen aanraden! Wat een genot zeg.

Woensdagochtend heel vroeg werd ik opgepikt voor mijn busreisje naar Banff over de Icefields Parkway (Google maar eens, schijnt één van 's werelds mooiste autoritten te zijn). Het was eigenlijk gewoon een busreis, maar de 78-jarige man die ons reed was ook een gids, dus vertelde alles over de route en Canada's wildlife en liet ons als echte toeristen een paar keer uitstappen om foto's te maken. Ik wil de rit zeker in de lente of zomer nog een keer doen, dan schijnt het nóg prachtiger te zijn.

In Banff heb ik het de eerste dagen rustig aan gedaan en moest ik, zoals al bekend, op zoek naar een winterjas en schoenen. Na een dagje rondkijken in Banff was wel duidelijk dat alles hier peperduur is en het zeker de moeite waard is om 50 dollar voor een retourticket Calgary te betalen en daar goedkoper te gaan shoppen. Dus dat heb ik gedaan en voor 100 dollar een prachtig knalblauw ski-jack op de kop getikt. Het was die dag trouwens -20 en dus heb ik er maar verstandig aan gedaan de jas ook direct aan te trekken. (Inmiddels is het trouwens al een paar dagen rond het vriespunt en ik vind het vervelend rotweer. Ik verlang naar een goeie, droge -10 met een zonnetje. Ben niet naar de Rockies gekomen om Beautiful BC weather (das een term voor het fantastische regenachtige winterweer in Vancouver) te ervaren).

In het weekend ben ik eens begonnen met solliciteren bij andere bedrijven, want ik kon er natuurlijk niet vanuit gaan dat ik bij Brewster (waar ik al een sollicitatiegesprek gepland had staan) wel even aangenomen zou worden. Dus wat cv's en brieven rondgestuurd en uiteindelijk voor nog 2 gesprekken uitgenodigd. Op woensdag in Canmore (plaatsje op 20 minuutjes rijden van hier)bij een bedrijf dat hondesledetochten organiseerde en op donderdag bij een bedrijf dat tours in en om Banff organiseert. Het waren allemaal goede gesprekken, maar ik had inmiddels wel bedacht dat ik het liefst in Banff zou blijven om te wonen en te werken. Dus toen ik donderdagavond belde met de man waar ik eerder die week was wezen kijken voor een kamer en hij zei dat ik er wel in mocht, heb ik dat aanbod maar meteen aangenomen.

Dat betekende wel, dat toen ze vrijdagochtend vanuit Canmore belden dat ik de baan had, ik die moest afwijzen, daarbij het risico nemend dat ik baan-loos in mijn kamer zou trekken en opnieuw op jacht moest naar eenwerkgever.Ik kreeg het helemaal benauwd toen ik's middags een e-mailkreeg van Discover Banff Tours, waarin stond dat ik het helaas niet geworden was. Bij Brewster was ik eigenlijk al aangenomen, alleen was het nog even de vraagper wanneer, want ze hadden misschien pas werk vanaf eind januari en dat was nou net even te langwachten voor mij. Gelukkig kwam om half5 's middags het verlossende telefoontje en mag ik dinsdag beginnen in de functie van'wholesale vacation planner'.Dat betekent dat ik reserveringsverzoeken van grote touroperators wereldwijd ontvang,uitzoek en afhandel.Lijkt me leuk, ben heel benieuwd wat het gaat worden! O ja, heb letterlijk een vreugdedansje door het huis gemaakt van opluchting toen ik had opgehangen.

Dat is in een (grote) notendop wel zo'n beetje wat er de afgelopen 2 weken gebeurd is. Ik ben superblij dat ik inmiddels een prachtighuis bewoon (foto's volgen) en een toffe baan en vooral een inkomen tegemoet kan zien. Dat is toch wel lekker na 3 maanden leven op je spaargeld. Wintersportlessen en alles gaan uiteraard volgen, maar waarschijnlijk pas nadat ik mijn eerste uitbetaling binnen heb, het wordt deze maand nog even op een houtje bijten ;). Dat wordt vast een 'uitgebreid' kerstdiner en kinderchampagne met oud & nieuw.