Wat er kan er wat veranderen in een week tijd... Zo ben je een beginnend backpacker, verlangend naar een goed bed in een eigen slaapkamer en te lui om de stad die je bezoekt fatsoenlijk te verkennen, en voor je het weet werk je 14 uur op een dag, word je moeder van 4 baby-wasbeertjes en voel je je een compleet wrak. Ja, dat is zo ongeveer hoe het met me gaat :)

Vorige week dinsdag was de grote dag, ik kon mijn hostel ontvluchten om eindelijk de diertjes te gaan helpen in Langley. Na een uurtje bussen vanuit Vancouver was ik al in 'downtown' Langley, wat niet echt veel voorstelt, behalve veel stoplichten op kruispunten en daar tussenin dan parking lots met 1 of 2 fastfoodrestaurants, een supermarkt en nog 2 of 3 winkel-achtige dingen. Eén van de drie supervisors die hier werken haalde me op en ik mocht meteen mee rattenvallen shoppen. Er is hier deze zomer namelijk een ware rattenplaag aan de gang; joepie! Wonder boven wonder heb ik er nog steeds geen één gezien, terwijl we er elke dag wel weer een paar vangen. Ik kan er niet echt mee zitten...

Het opvangcentrum ligt aan de rand van Langley, wat zoveel betekent als platteland. Overal zijn boerderijen en ranches, wat dan weer neerkomt op grote stukken land, veel paarden en een supermooi gezicht. Zeker met dat prachtige weer dat het hier de hele tijd is! Zon, graad of 23/24 en een licht windje. Wat wil je nog meer? Hoe was het ook alweer in Nederland ;)?

Ik kreeg meteen een mooie 'cabin' toegewezen om de komende maanden als mn huis te beschouwen, waar ik het benedenbed van het stapelbed geregeld heb. Ik zou bijna willen zeggen: chillados. Dat de springveren door het matras steken en dat het helemaal doorgebogen is na ongetwijfeld veel voorgangers laat ik dan maar even buiten beschouwing.

Vanaf woensdag ben ik begonnen met werken. Even een korte opsomming van wat je zoal doet op zo'n dagje: je staat op, trekt je kleren aan, haalt een schaal met voedsel op en gaat naar de wasberenkooi die jij die dag voor je rekening mag nemen. Daar haal je deschaal van de dag ervoor op, en je verschoont 'the potty'! Voor de meeste kooien geldt dat zogauw je binnenloopt de wasberen nieuwsgierig op je afkomen en overal aan gaan zitten. Ze lopen constant in de weg en proberen je in alles te dwarsbomen. Voor je het weet beginnen ze aan je laarzen te frunniken en hangen hun poten aan de emmer met schoon water die je in hun potje moet gooien.Soms dus erg irritant, maar het zijn tegelijkertijd echt superleuke beestjes.

Voor 8.45u moet je in de keuken zijn en is er de zogenaamde morning meeting, zodat je vanaf 9.00u los kan gaan met het schoonmaken van de kooien. Dan begint het feest pas echt, want dan moet je het voor elkaar zien te krijgen om alle 9 wasberen in één deel van de kooi te krijgen (er is een binnen- en buitengedeelte). Mijn god, daar ga ik nog grijze haren van krijgen. Vaak komt het erop neer dat je ze achterna moet met een bezem, maar als ze lief zijn (komt vrijwel niet voor) gaan ze vanzelf als je hun zwembadje met water vult. Water is namelijk helemaal da bomb! Als je het moeilijkste gedeelte achter de rug hebt, kan je de kooi gaan schrobben. Soms heb je mazzel en liggen er alleen een paar etensresten, soms heb je pech en schijten ze overal behalve in hun potje. Ik ben zo'n pietlut dat ik het ook echt schoon wil hebben, dus ik doe er een eeuwigheid over, maar wie weet wordt dat minder als ik me realiseer dat als ze 5 minuten terug in hun kooi zijn er alweer een smeerboel van hebben gemaakt.

De rest van de dag is alles mogelijk. Soms ben je ingedeeld op 2 kooien en ga je nog een keer door de hele salsa van wasberen van je afschudden. Anders is er altijd wel wat anders te doen. Op grote borden staan je taken van die dag, bijvoorbeeld de hele dag tussendoor eieren koken, kip koken en de botjes er van afhalen, schalen met voedsel voorbereiden, ruimten in het huis schoonmaken, de was doen en ga zo maar door. Het riedeltje van eten geven en potje verschonen speelt zich ook 's middags en 's avonds nog een keertje af.

Alsof dat nog niet genoeg is, ben ik tussendoor ook nog moeder geworden! Dat is overigens hetgene dat me de meeste tijd kost (en het leukst is ;)), want aan 4 schattige baby-wasbeertjes heb je een hoop werk. Stond ik daar op m'n eerste werkdag: 'Kijk, Heidi, deze mag jij gaan verzorgen, morgen beginnen we met oefenen'. Dus ik met die beestjes aan de fles. Na anderhalve dag had ik het door en kon ik het traject af zonder begeleiding. Het is ook niet zo gek dat ik het vlot onder de knie had, want ze kregen 5 voedingen per dag! Dat is dus beginnen om 6 uur 's ochtends en je laatste om 11 uur 's avonds. Dan denk je misschien: ach, je stopt zo'n kleine een flesje in de mond en dan ben je zo klaar. Nee dus. Eerst moet je 'stimuleren' zodat ze gaan plassen of poepen, meestal doen ze dat dan op je schoot, als je geluk hebt op een handdoek. Dan voeden en dan nog een keer stimuleren. Inmiddels zien ze me echt als mama en klimmen ze overal bovenop me. Ook ben ik potty-training begonnen en als ware engeltjes poepen ze af en toe zelf al op het potje, en dan als ware duiveltjes ligt het weer overal en mag ik het weer gaan opruimen. Hebben ze namen? Ja, als ze hier een week zijn mag je ze een naam geven. Hier komt ie: de enige jongen heet André (naar papa, mijn eerste zoon zou zo heten, ook al is het dan een wasbeer), en de drie meisjes heten Lady (omdat ze zo lief en keurig is), Goldie (ze heeft een gouden stip om ze te onderscheiden en ik blijf haar maar gewoon zo noemen) en Gemma (gewoon omdat het kan).

Als je dan 's avonds rond een uur of 8 eindelijk klaar bent met werken, ben ik helemaal kapot. Maarja, dan moet je nog wat eten. We zijn met een stuk of 15 interns (vrijwilligers die hier intern zitten, meestal voor 2 tot 4 maanden, van het vrouwelijk geslacht, tussen de 18 en 25 jaar oud en uit alle windstreken afkomstig) en die willen dan allemaal tegelijk dat ene fornuis en aanrecht in de keuken gebruiken. Er heerst momenteel een soort voedseltekort, waardoor er vooral oud brood is en vrijwel geen groenten en fruit. Eten dat er wel is, is vaak over de datum, want dat krijgen we gedoneerd van de groothandels en supermarkten. Daar heb ik op zich niet zoveel problemen mee, maar 2 dagen geleden heb ik er dus wel een soort kleine voedselvergiftiging door opgelopen, dus om de haverklap naar de wc en buikkrampen...

Als het je dag is, kun je 's avonds douchen. En dat bedoel ik letterlijk, want je mag om de dag douchen in de enige douche die er is en die dus wordt gedeeld met alle interns. Ach, het went. Vies ben ik toch wel, want na elke voeding zit je wel weer onder de plas- en poepspetters, dus dan kan je aan de gang blijven.

Verder verga ik van de rugpijn, omdat je de hele dag niks anders doet dan bukken, schrobben, vegen, afwas in een lage gootsteen en ga zo maar door. Hopelijk gaat het gauw over, want het maakt het er niet leuker op, tot nu toe is het elke dag alleen maar erger geworden :(. Daarnaast voelen mn handen aan als schuurpapier van al het schrobben en handenwassen, en zitten ze he-le-maal vol met krassen van de klauwen van mijn 4 kleine pollewopjes (ik houd het flesje vast met rechts en zij proberen dan weer grip te krijgen door mijn rechterhand vast te houden, resultaat: het ziet eruit alsof ik zelfmoord heb geprobeerd te plegen op de verkeerde plek van mn onderarm).

Kortom: het is nog even wennen hier! Het werk op zich vind ik prima te doen (als in niet erg/vervelend), maar beetje jammer dat mn lichaam het wat minder trekt. De mensen zijn aardig, maar heb nog niet echt de puf gehad om ontzettend sociaal te doen. Ben erg benieuwd hoe het me vergaat als we weer een weekje of eventueel 2 verder zijn. Via deze weg wordt dat dan uiteraard bekend gemaakt!

Voor nu een dikke knuffel van mij en de kids en hopelijk tot gauw!!

P.S. Er zitten hier trouwens niet alleen maar wasberen hoor! De andere dieren die hier zijn, zijn otters, bevers, een coyote, hertjes en zwarte beren. Die hebben allemaal een eigen verzorger, omdat ze zo weinig mogelijk contact moeten hebben met de mensen.

P.P.S. Als je zin hebt om live dingen tegen met te zeggen: Heidi-87 op Skype, mijn vrije dagen zijn op dinsdag en vrijdag, dus dan kun je meestal je hart luchten ;)